Ульянов Александр Васильевич
| Ульянов Александр Васильевич | |
| Чужан лун: |
1953-ӧд вося кӧч тӧлысь 9-ӧд лун (69 арӧс) |
|---|---|
| Чужанін: | |
| Канму: | |
| Мыйся уджыс: | |
Ульянов Александр Васильевич (комиӧн — Паш Вась Ӧльӧксан, 1953—2021) — коми гижысь, журналист.
Олан туй[веськӧдны | править код]
Александр Ульянов чужӧма Коми АССР-са Кулӧмдін сиктын 1953-ӧд вося кӧч тӧлысь 9-ӧд лунӧ. Помалӧма Дереваннӧй сиктса шӧр школа, Коми канмуса педагогика институтысь филология факультетса коми юкӧн (1975), Ленинградса вылыс партийнӧй школа (1987).
Уджавлӧма «Красное знамя» газетын корреспондентӧн, «Коми му» газетын редакторӧн. Некымын во вӧлӧма «Войвыв кодзув» журналын шӧр редакторӧс вежысьӧн.
1994-ӧд вося вӧльгым тӧлысьсянь — Коми небӧг лэдзанінын директор, 1999-ӧд вося вӧльгым тӧлысьсянь уджалӧ «Эскӧм» небӧг лэдзанінын. 2004—2011-ӧд воясӧ веськӧдлӧма «Коми му» газет редакцияӧн, кытчӧ ӧтувтісны коми кывъя нёль газет-журнал.
Кулӧма 2021-ӧд вося вӧльгым тӧлысь 23-ӧд лунӧ.
Гижан удж[веськӧдны | править код]
Медводдза кывбуръяссӧ йӧзӧдӧма Кулӧмдiн районса «Парма гор» газетын. Сёрӧнджык кутӧма гижны проза. Висьтъясас да очеркъясас восьтӧ коми сикт вӧсна ассьыс дойсӧ, мӧвпалӧ сылӧн аскиалун йылысь. Гижӧдъяссӧ «Сельская жизнь» газет пасйӧма «Медбур очерк» нимпасын мӧд премияӧн.
1992-ӧд воын вуджӧдӧма «Челядьлы Библия» да йӧзӧдӧма «Коми му» газетын. 1994-ӧд воын Александр Ульянов пырӧма Россияса гижысь котырӧ.
Александр Ульянов унаысь вермылӧма «Эзысь борд» республикаса литературнӧй конкурсын, кодӧс вӧлі лӧсьӧдӧма Коми Республикаса каналан сӧвет да «Войвыв кодзув» журнал: «Публицистика» нимпасын вермӧма 2013-ӧд воын.[1]
Мукӧдтор[веськӧдны | править код]
Куимысь сійӧс бӧрйылісны веськӧдлыны Коми Республикаса журналист котырӧн.
Небӧгъяс[веськӧдны | править код]
Комиӧн[веськӧдны | править код]
- Ульянов А. В. Сьӧд ар: эссе, висьтъяс, повесьт. — Сыктывкар: Коми книжнӧй издательство, 1992. — 160 л.б.
- Ульянов А. В. Изъя чой: висьтъяс. — Сыктывкар: Коми небӧг лэдзанін, 2001. — 128 л.б.
- Ульянов А. В. Выль керка: висьтъяс. — Сыктывкар: «Эскӧм», 2003. — 212 л.б.
- Ульянов А. В. Олӧмыслӧн пыдӧсыс оз тыдав: повесьтъяс, висьтъяс, публицистика юкӧн. — Сыктывкар: «Эскӧм» небӧг лэдзанін, 2013. — 488 л.б.
- Ульянов А. В. Сырчик поз / Ред. А. В. Попов. — Сыктывкар: «Эскӧм» небӧг лэдзанін, 2022.
Рочӧн[веськӧдны | править код]
- Ульянов А. В. Деревенька моя. — Сыктывкар.
- Ульянов А. В. Глубинка. — Йошкар-Ола, 2011.
Мари кывйӧн[веськӧдны | править код]
- Ульянов А. В. Тора ял / Вуджӧдіс Евгений Садовин. — Йошкар-Ола, 2015. — 488 л.б.[2]
Ошканпасъяс[веськӧдны | править код]
- Коми Республикаса Веськӧдлан Котырлысь премия босьтысь «журналистика» юкӧнын (2008)
- Коми Республикаса Веськӧдлан Котырлысь И.А. Куратов нима премия босьтысь литература юкӧнын
- «Эзысь борд» премия унаысь босьтысь: «публицистика» юкӧнын (2013)
- Коми Республикаса нимӧдана уджалысь
- «Признание» творческӧй конкурслӧн «Золотое перо» нимпасын вермысь
- «Коми Республикалы 100 во» медаль (2021)
- Россияса журналист котырлӧн «Заслугаясысь» почёт пас