Перейти к содержанию

Тибесаса Максимиллян

Босьтӧма Wikipediaысь
Тибесаса Максимиллян
Серпас вылын гижӧд:"Ме ог ло тайӧ енкӧлалӧн тышкасысьӧн, ме кристослӧн тышкасысь"
Серпас вылын гижӧд:"Ме ог ло тайӧ енкӧлалӧн тышкасысьӧн, ме кристослӧн тышкасысь"
Чужан лун:

274

Чужанін:
Кулан кад:

295-ӧд вося рака тӧлысь 12-ӧд лун

Куланін:
Канму:
Мыйся уджыс:

сознательный отказчик, Полный сознательный отказчик

Шаблон:Серпасыс абу

Тибесаса Максимиллян (латин Maximilian; 274—295, Тибеса, Рим Империя) — кристослӧн вежа ай. Фабий Витторлӧн пиыс. Сійӧ нинӧм повтӧг вӧлі висьталӧ аслас Кристослы эскӧм йылысь да эз кӧсйыв Римса ожӧ (армияӧ) мунны, та вӧсна сійӧс и виисны. Максимиллянӧс пыдди пуктӧны Католик, Лютэран да Ортодоксия (Правӧславия) вичкоын. Вошйӧдан лун — рака тӧлысся 12-ӧд. Кутшӧмсюрӧ вичкоясын Максимиллян лоö вежа енэжса дорйысьӧн налы, кодъяс оз аслас видзӧдлас серти мунны ожӧ.

Максимиллян чужис 274-ӧд воын Тибеса карын, Рим Империяӧн мырдйӧм асыввыв Нумидияын (Ӧні тайӧ асыввыв Алжир, войвыв Априка). Сылӧн айыс, Фабий Виттор, вӧліс Римса салдатӧн (тышкасьысьӧн), код вуджис Кристослы эскӧмӧ. 21 арӧсын Максимиллянӧс вӧлі колӧ Рим Империяса ожӧ босьтны.

Диоклентиан Римын каналiгӧн, 295-ӧд вося рака тӧлысся 12-ӧд лунын Максимиллянлы вӧлі колӧ лоны рекрутӧн, но сійӧ эз кӧсйыв да тайӧ лӧг петкӧдіс Априкаса проконсуллысь, Касий Дионлысь, да ыджыд римсаяслысь. Проконсулкӧд сёрнитӧмын Максимиллян шуис, мый Кристослы эскысь оз вермыны вины сы паныд мунысьöс, эскысьлы колӧ радейтны (мусавны) ассьыс вöрöгсö, öд тадзи велöдö сылöн эскöмлуныс. Максимиллян эз эновтчы аслас видзӧдласысь. Кор проконсул кутіс виӧмӧн повзьöдчыны, Максимиллян вочавидзис, мый кристосӧ эскӧм понда сiйӧ оз пов кулӧмысь[1]. Максимиллян сулалiс вензьöм-лёксьöм да тыш паныд.

Сылӧн кывъяс вӧсна Максимиллянлысь юр керыштісны. Сылӧн шойсӧ гуалісны Вежа Киприанкӧд орччӧн Картажын (Карфагенын).

Максимиллян вылын ёрд йылысь гижöма "Вежа Максимиллян йылысь акт"-ын, кодӧс йӧзӧдіс манак-туялысь, Тэодор Руинарт, 1689-ӧд воын Оксвордын.

Видзӧдӧй тшӧтш

[вежны | Вежны кодировкаын]
  1. А.Пчелинцев "Право на альтернативную службу"/"Религия и права человека. На пути к свободе совести. Вып. III", М., "Наука", 1996. (рочӧн)