Круглов Александр Васильевич

Круглов Александр Васильевич (1852—1915) — коми вужъяса роч гижысь, публицист, гижлӧма комияс йылысь.

Олан туй

Александр Круглов чужӧма 1852-ӧд вося (мукӧдлаын — 1853-ӧд воын) лӧддза-номъя тӧлысь (5) 17-ӧд лунӧ Вӧлӧгда губерняса Югдін карын. Батьыс вӧлӧма коми, уджалӧма училишӧяс бӧрся видзӧдысьӧн. Батьыслӧн кулӧм бӧрас семьяыс вуджӧма овны Вӧлӧгдаӧ. Велӧдчӧма вӧлӧгдаса гимназияын; сетӧма урокъяс, недыр уджыштӧма губерняса казеннӧй палатаын, босьтчӧма гижны кывбуръяс да очеркъяс. 1873-ӧд воын овмӧдчӧма Санкт-Петербургӧ.

Кулӧма 1915-ӧд вося йирым тӧлысь (9) 22-ӧд лунӧ Сергиев Посад карын.

Гижан удж

Александр Круглов гижӧма кывбуръяс, проза, очеркъяс. Кывбуръяссӧ йӧзӧдлывлӧма «Русская Речь», «Наблюдатель», «Дело», «Вестник Европы», «Исторический Вестник», «Русские Ведомости», «Биржевые Ведомости» да челядьлы мукӧд журналын.

Медводдза ыджыд гижӧдӧн вӧлӧма М. В. Ломоносов йылысь очерк, мый вӧлі гижӧма 18 арӧсӧн на 1870-ӧд воын. Очеркыс петавлӧма торъя брошюраӧн челядьлы кӧкъямысысь ӧтпыр. Лэдзӧма сідзжӧ «Вологда и Вологодский край», «Кружевница» да мукӧд очерк.

XIX нэм помын — XX нэм пансигӧн А. В. Кругловӧс унаӧн кутӧмаӧсь тӧдны, кӧть и олӧма гӧля да тшӧкыда висьӧма. Сійӧ тшӧкыда йӧзӧдчӧма периодикаын.

Ыджыд пай Кругловлӧн сыын, мый тӧдмӧдӧма аслас кадся лыддьысьысӧс коми йӧзлӧн олӧмӧн. «Лесные люди» небӧгын гижысь пыдди пуктӧмӧн висьталӧма налӧн сьӧкыд олӧм йывсьыныс.

Аслас олӧм йывсьыс казьтылӧмъяссӧ А. В. Круглов йӧзӧдӧма «Исторический вестник» журналын (1894—1895).

А. В. Кругловлӧн гижан сямын тӧдчӧ Ф. М. Достоевский. Тайӧ бура петкӧдчӧ гижысьлӧн бӧръя олан воясас, кор Круглов редактируйтіс да йӧзӧдіс «Светоч» да «Дневник писателя» журналъяс.

Небӧгъяс

Ставнас йӧзӧдлӧма 100 сайӧ небӧг. Сылӧн петавлісны: «Живые души», очерки и рассказы (СПб., 1885); «Лесные люди»; «На исторической реке» (М., 1890); «Под колесом жизни»; «Свои — чужие»; «Немудреное счастье» (1895); «Провинциальные корреспонденты» (СПб., 1886); «Господа земцы» (СПб., 1887); «Губернские сказки» (М., 1890).

Круглов уна гижӧма челядьлы да томуловлы. Налы петавлӧмаӧсь татшӧм небӧгъяс: «Дети лесов» (СПб., 1885); «Иван Иванович и компания», (3 изд., СПб., 1889); «Большак» (4 изд.); «Котофей Котофеевич» (М., 1890); «Вечерние досуги» (2 изд.); «Незабудки»; «Разными дорогами»; «Картины русской жизни» (1892) и мукӧд.

Ӧшмӧсъяс

Ыстӧдъяс