Круглов Александр Васильевич: версиякостса торъялӧм
Вежӧмсӧ гӧгӧрвоӧдӧмыс абу |
|||
| Визь 1: | Визь 1: | ||
'''Круглов Александр Васильевич''' ([[1852-ӧд во|1852]]—[[1915-ӧд во|1915]]) — коми вужъяса [[роч кыв|роч]] гижысь, гижлӧма [[Коми-Зыряна|комияс]] йылысь. |
'''Круглов Александр Васильевич''' ([[1852-ӧд во|1852]]—[[1915-ӧд во|1915]]) — коми вужъяса [[роч кыв|роч]] гижысь, публицист, гижлӧма [[Коми-Зыряна|комияс]] йылысь. |
||
== Олан туй == |
== Олан туй == |
||
Александр Круглов чужӧма [[1852-ӧд во]]ся [[лӧддза-номъя тӧлысь 17-ӧд лун]] |
Александр Круглов чужӧма [[1852-ӧд во]]ся (мукӧдлаын — 1953-ӧд воын) [[лӧддза-номъя тӧлысь 17-ӧд лун|лӧддза-номъя тӧлысь (5) 17-ӧд лунӧ]] [[Вӧлӧгда губерня]]са [[Югдін]] [[кар]]ын. Батьыс вӧлӧма коми, уджалӧма училишӧяс бӧрся видзӧдысьӧн. Батьыслӧн кулӧм бӧрас семьяын вуджӧма овны [[Вӧлӧгда]]ӧ. Велӧдчӧма вӧлӧгдаса гимназияын; сетӧма урокъяс, недыр уджыштӧма губерняса казеннӧй палатаын, босьтчӧма гижна кывбуръяс да очеркъяс. [[1873-ӧд во]]ын овмӧдчӧма [[Петыркар |Санкт-Петербургӧ]]. |
||
Кулӧма [[1915-ӧд во]]ся [[йирым тӧлысь 22-ӧд лун]] |
Кулӧма [[1915-ӧд во]]ся [[йирым тӧлысь 22-ӧд лун|йирым тӧлысь (9) 22-ӧд лунӧ]] Сергиев Посад карын. |
||
== Небӧгъяс == |
== Небӧгъяс == |
||
Сылӧн петавлісны торъя небӧгъяс: «Живые души», очерки и рассказы (СПб., 1885); «Лесные люди»; «На исторической реке» (М., 1890); «Под колесом жизни»; «Свои — чужие»; «Немудреное счастье» (1895); «Провинциальные корреспонденты» (СПб., 1886); «Господа земцы» (СПб., 1887); «Губернские сказки» (М., 1890). |
|||
== Ӧшмӧсъяс == |
== Ӧшмӧсъяс == |
||
* [http://liricon.ru/biografii-poetov/kruglov-aleksandr-vasilevich «Лирикон» сайт А.В. Круглов йылысь (рочӧн)] |
|||
* [http://www.hrono.ru/biograf/bio_k/kruglov_av.html «Хронос» сайтын А.В. Круглов йылылсь (рочӧн)] |
|||
== Ыстӧдъяс == |
== Ыстӧдъяс == |
||
<references/> |
<references/> |
||
17:44, 17 лӧддза-номъя тӧлысь 2018-ся версия
Круглов Александр Васильевич (1852—1915) — коми вужъяса роч гижысь, публицист, гижлӧма комияс йылысь.
Олан туй
Александр Круглов чужӧма 1852-ӧд вося (мукӧдлаын — 1953-ӧд воын) лӧддза-номъя тӧлысь (5) 17-ӧд лунӧ Вӧлӧгда губерняса Югдін карын. Батьыс вӧлӧма коми, уджалӧма училишӧяс бӧрся видзӧдысьӧн. Батьыслӧн кулӧм бӧрас семьяын вуджӧма овны Вӧлӧгдаӧ. Велӧдчӧма вӧлӧгдаса гимназияын; сетӧма урокъяс, недыр уджыштӧма губерняса казеннӧй палатаын, босьтчӧма гижна кывбуръяс да очеркъяс. 1873-ӧд воын овмӧдчӧма Санкт-Петербургӧ.
Кулӧма 1915-ӧд вося йирым тӧлысь (9) 22-ӧд лунӧ Сергиев Посад карын.
Небӧгъяс
Сылӧн петавлісны торъя небӧгъяс: «Живые души», очерки и рассказы (СПб., 1885); «Лесные люди»; «На исторической реке» (М., 1890); «Под колесом жизни»; «Свои — чужие»; «Немудреное счастье» (1895); «Провинциальные корреспонденты» (СПб., 1886); «Господа земцы» (СПб., 1887); «Губернские сказки» (М., 1890).