Сикт
Сикт тайӧ уна йӧза оланін.
Сикт — грезд серти ыджыдджык овмӧдчанін. XVII-XVIII нэмъясӧ сиктъясӧн лоины погостъяс, слӧбӧдаяс да пӧсадъяс. Сиктъяс ыдждаммисны мӧдлаысь йӧз воӧм тшӧт весьтӧ да ичӧт грездъяс ӧтувтчӧм вӧсна. Тшӧкыда грездъяс дзикӧдзсӧ оз вӧлі йитчыны, найӧс вӧлі торйӧдӧны шоръяс, гуранъяс да муяс.
Сиктын век вӧлі вичко, сиктлӧн шӧрин вӧлі шусьӧ Вичкосикт, Вичкодор, Погост. Сикт XX нэм панӧмӧдз вӧлі вӧлӧсьт шӧринӧн (сэсся — сикт сӧвет, сикт овмӧдчӧмин), кӧні уджалісны веськӧдланіҥъяс.
Ӧшмӧс
[вежны | Вежны кодировкаын]- Жеребцов Л.Н. Село // Коми-зыряне. Историко-этнографический справочник / Сост. Н.Д. Конаков. — Сыктывкар: Коми кн. изд-во, 1993. — С. 133.